زیلوبافی
یکی از معروف ترین صنایع دستی استان یزد زیلوبافی است، زيلو يكي از مناسبترين و بادوامترين كف پوشها، مخصوصاً براي مناطق كويري می باشد. زیلو یکی از قدیمی ترین زیراندازهای دستباف بوده و از آن به عنوان فرشی كم بها كه از نخ بافته شده و در تابستان ایجاد خنكی می كند استفاده می شود.
خاستگاه هنر زیلو بافی در استان یزد محلی به نام بشنیغان در میبد است كه از این محل به جاهای دیگر رواج یافته است. به دلیل شباهت زیاد زیلو به حصیر، در نقش و بافت، می توان احتمال داد كه زیلوبافی مرحله تكامل یافته حصیربافی بوده و بافندگان آن از صنعت حصیربافی الهام گرفته اند.
زيلو از نخ پنبه اي بافته مي شود، در بافت آن طرح ها و نقش هاي قابل توجهي به كار رفته و رنگها غالباً آبي و سفيد است كه برخی مواقع از قرمز، نارنجي و سبز هم استفاده مي شود. امروزه زيلو هاي مرغوب به نام زيلوي نفتال شهرت دارند. در حال حاضر بيشترین میزان توليد زيلو صرف كفپوش مساجد و تكايا مي شود.
نقش هاي زيلو به نام هاي پرت توره، ركنه دوني (ركن الدين)، زلفك، هشت پر كوچك و هشت پر بزرگ، بند رومي و كليد شهرت دارند. زيلو غالباً با سفارش قبلي بازرگانان و اشخاص بافته مي شده و در گذشته يكي از اقلام مهم تجارت استان بوده است.