اصفهان
اصفهان شهری باستانی در مرکز ایران و مرکز استان اصفهان است. اصفهان، سومین شهر پهناور و نیز سومین شهر پر جمعیت ایران پس از تهران و مشهد می باشد. این شهر بین سالهای ۱۰۵۰ تا ۱۷۲۲ میلادی بخصوص در قرن شانزدهم میلادی زمانی که برای دومین بار (پس از دوران سلجوقیان( در حکومت صفویان پایتخت ایران شد، بسیار رونق گرفت. امروزه نیز از شکوه گذشته آن اندکی کاسته نشده است. این شهر دارای بناهای تاریخی متعددی است که تعدادی از آنها بعنوان میراث تاریخی در یونسکو ثبت شدهاند.
اصفهان در سال ۲۰۰۶ بعنوان دومین پایتخت فرهنگی جهان اسلام پس از مکه و در سال ۱۳۸۸ بعنوان پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی و نیز پایتخت صنعتی ایران پس از جداشدن البرز از تهران شناخته شده است. این شهر به داشتن معماری زیبای اسلامی و بسیاری از بلوارهای زیبا، پلهای سرپوشیده، تونلهای زیبا، کاخها، مساجد و منارههای منحصربفرد شهرت یافته و به همین دلیل در فرهنگ ایرانی اصفهان، نصف جهان نامیده می شود.
این شهر در آذرماه ۱۳۹۴ (دسامبر ۲۰۱۵) به همراه رشت به عنوان نخستین شهرهای ایران، در زمره شهرهای خلاق جهان تحت نظر یونسکو جای گرفت. مطابق با استانداردهای یونسکو شهر خلاق، شهری است که از خلاقیت و توانمندیهای شهروندان در توسعه پایدار شهری بهره می گیرد. میدان نقش جهان از بزرگترین میدانهای دنیا بوده و نمونه برجستهای از معماری اسلامی است که توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی به ثبت رسیده است. این شهر دارای ۱۵ منطقه شهری بوده و مساحت کل آن ۵۵۱ کیلومتر مربع می باشد.
این شهر از زمان های دور تا کنون به نامهای الیهودیه، صفاهان، صفویان، جی، رشورجی، سپاهان، سپانه، شهرستان، صفاهان، صفاهون، گابا، گابیان، گابیه، گبی، گی، اِسپادانا و نصف جهان مشهور بوده که پس از فتح توسط اعراب مسلمان و چون حرف «پ» در عربی وجود نداشته به تدریج با لهجه و حرف «ص» بصورت «اصفهان» تلفظ گردید.
اکثر نویسندگان بر این باورند که چون این ناحیه پیش از اسلام، بخصوص در دوران ساسانیان، مرکز جمع شدن سپاه بوده و سپاهیان مناطق جنوبی ایران مانند فارس، خوزستان، بختیاری، سیستان و.. در این منطقه جمع شده و به سوی محل نبرد حرکت میکردند، آنجا را اسپهان نامیده و پس از معرب شدن به صورت اصفهان تغییر یافته است. برخی از نامهای قدیمی شهر مانند: گابیان، گابیه، جی، گبی، گی، گابا نیز با نام کنونی آن، هیچگونه ارتباطی ندارند.
این شهر یکی از زیباترین شهرهای ایران و موردتوجه اکثر گردشگران داخلی و خارجی می باشد. سالانه میلیونها گردشگر به اصفهان سفر می کنند که بیشتر این سفرها در فصل بهار و بخصوص در ایام نوروز انجام می شوند. بیشترین دلیل شهرت اصفهان، علاوه بر هوای معتدل آن، آثار تاریخی بجا مانده از دوران گذشته (بخصوص از حکومت صفویان) و گذر رودخانه زاینده رود از میان آن است. متاسفانه در چند سال گذشته به دلیل ارسال آب زاینده رود به شهرهایی چون قم و یزد رودخانه زاینده رود در بعضی ماههای سال خشک است که همین مسئله موجب کاهش زیبایی و لطافت هوای آن شده است.
اصفهان شهری چهار فصل است که تابستانهای آن گرم و زمستانهای آن نیز سرد است. هوای پاییزی این شهر در نیمههای فصل بیشتربه زمستان مانند است. هوای اصفهان در بهار بسیار دلانگیزو معتدل است.
به دلیل کم بودن وزش باد در فصل پاییز و زمستان و ایجاد پدیده وارونگی هوا، در بعضی روزها انباشت آلودگیها در مرکز شهر افزایش می یابد که در این مواقع به سالمندان توصیه میشود جز در مواقع ضروری خانه را ترک نکنند. بهترین زمان برای سفر به اصفهان نیمههای فصل بهار است دارای هوای مطبوع و پاکی می باشد.
اماکن تاریخی
منارجنبان
منارجنبان در مسیر جاده اصفهان – نجف آباد در روستایی به نام کارلادان قرار دارد که امروزه اين مکان قسمتی […]
تالار اشرف
موقعيت: خيابان استانداري زمان تاسيس: اواخر پادشاهی شاه سليمان يا عهد شاه سلطان حسين ساختمان تالار اشرف بازمانده کاخ های دوره صفوی است […]
عمارت عالی قاپو
معروف به: دولتخانه مباركه نقش جهان، قصر دولتخانه موقعيت: ضلع غربي ميدان امام زمان تاسيس: ۱۱ هجري قمري (دوره شاه عباس اول) ويژگي […]
عمارت رکیب خانه
عمارت رکيب خانه یا کاخ چهارباغ که در مرکز شهر اصفهان و در نزدیکی دیگر بناهای مشهور مانند «تالار اشرف»، […]
کاخ چهل ستون
موقعيت: خيابان استانداري سال تاسيس: ۱۰۵۷ هجري (دوره شاه عباس اول) مساحت: ۶۷۰۰۰ متر مربع در زمان شاه عباس دوم برروی کاخ چهل […]
پل چوبی
معروف به: سعادت آباد، پل هفت دست و پل درياچه موقعيت: خيابان كمال اسماعيل زمان تاسيس: ۱۰۶۵ هجري (دوره شاه عباس دوم) پل چوبی یا […]
پل مارنان
موقعيت: خيابان مطهري مابین پل فلزي و پل وحيد پل مارنان وسیله ارتباطی دو ساحل جنوبی و شمالي رودخانه در غربي […]
پل شهرستان
معروف به: جسر حسين، جي قدمت تاریخی: دوران ساسانيان پل شهرستان قديمي ترين پل زاينده رود است كه در ۴ كيلومتري شرق […]
صنایع دستی
ملیله کاری
هنر ملیله کاری یا ملیله سازی هنر ساخت وسایل و ظروف تزیینی با نقره است كه از كنار هم قرار دادن تعداد […]
گیوه دوزی
گیوه نوعی پاپوش تابستانه، سبک و بادوام برای راهپیماییهای طولانی و دوندگی های روزمره مناسب بوده و یکی از صنایع […]
میناکاری
میناکاری یا میناسازی هنری دیرینه است که جزء صنایع دستی اصفهان و شیراز بشمار میرود. قدمت این هنر پنج هزار سال بوده و […]
سفال و سرامیکسازی
سفال و سرامیکسازی در شهر اصفهان و نيز در شهرهای نطنز و شهرضا دیده می شود. شهرضا از مراکز مهم […]
خاتم کاری
یکی از هنرهای ظریف و صنایع دستی ایران خاتم کاری است که همواره در میان ایرانیان دارای جایگاه خاصی بوده و […]
معرق کاری
معرق کاری یکی دیگر از صنایع دستی ایران است. معرق کاری هنر ایجاد نقش بر روی چوب است که از دوربری […]
منبت کاری
منبت کاری با چوب یکی از ظریف ترین صنایع دستی ایرانیان است که تلفیقی از هنر و حوصله هنرمندانی است […]
فیروزه کوبی
فیروزه کوبی نام یکی از هنرهای رایج در اصفهان می باشد که قدمت این صنعت به حدود شصت سال قبل […]
غذاهای سنتی
کاچی هفتدخترون
کاچی هفتدخترون یا بیبیحور جزء غذاهای سنتی و شیرین اصفهان بشمار میرود که افسانه جالبی درمورد آن نقل میشود. در کل کاچی […]
خورش ماست
ممکن است با شنیدن نام خورش ماست به چیزی مثل قورمه سبزی بیاندیشید که با برنج سرو میکنند. ولی این […]
کاله جوش
یکی از غذاهای سنتی اصفهان که خیلی سریع آماده میشود کاله جوش یا کله جوش است که معمولاً در تمامی […]
بریان
بی شک یکی از غذاهای سنتی معروف و بینظیر اصفهان بریان و یا همان بریونی خودمانی است، که میتوان لذیذترین […]